Αλήθειες και ψέματα για το πάρκο και όχι μόνο!
Γράφει ο Κώστας Διον. Κορδάτος
(Με αφορμή την ανακοίνωση της «κίνησης» για την ολική
«ανάπλαση» του πάρκου, τώρα)
· Δεν είναι απλά Καπαδόκες. Είναι εμπαθείς χαμαιλέοντες,
και μέλη της οργάνωσης «όλα για πάρτη μας!»
· Καμιά
φορά, η αλήθεια από τη συκοφαντία απέχει ελάχιστα.
Με Δούρειους ίππους επικοινωνιακούς υπηρέτες,
διαφόρους τεχνικούς - της τοπικής εξουσίας - της χειραγώγησης των δημοτών, - δίκην
«κίνησης πολιτών» και μάλιστα για την ολική ανάπλαση του πάρκου, όπως γράφουν,
κάνουν τη εμφάνισή τους για μια ακόμα φορά ως πολιορκητικός κλοιός απέναντι
στην κοινωνία. Τα γραφόμενα τους όχι
μόνο προσβάλουν αλλά διχάζουν, φανερώνουν πλέον και την ποιότητά τους. Επιχειρώντας
ταυτόχρονα να εκφαυλίσουν τι; Την αξιοπρέπεια συμπολιτών τους που επιδιώκουν να
διασφαλιστούν καλύτεροι όροι της ποιότητας ζωής της πόλη τους; Με υφολογικές εμπάθειες, δείχνουν την μικρόνοιά τους και όσο.......
παγερά
αδιάφορους τους αφήνουν τα επίδικα της επικείμενης καταστροφής του οικοσυστήματος
του πάρκου.
Οι κύριοι αυτοί αφού υφάρπαξαν τις
υπογραφές αμέριμνων συμπολιτών μας, ταυτόχρονα αναγορεύονται σε εισαγγελείς
παραβιάζοντας μάλιστα κατάφωρα προσωπικά δεδομένα, επιδιώκουν να επαναφέρουν
σκοτεινές εποχές, όπως αυτές των πιστοποιητικών κοινωνικών φρονημάτων.
Ασφαλίτικες μεθόδους, που εξοργίζουν
κάθε δημοκρατικό και έντιμο πολίτη του Αγρινίου και ταυτόχρονα εγείρονται ηθικά,
κοινωνικά και νομικά ζητήματα.
Τι κοινό συνδέει όμως ορισμένους από αυτούς; Αυτό το σκαιό και διχαστικό
κείμενο (δεν αναφέρομε στην άποψη που μπορεί να έχει ο κάθε Αγρινιώτης για
το πάρκο αρκεί να είναι ενημερωμένος), τους
εκφράζει όλους όσους υπέγραψαν;
Δέχονται να ενοχοποιούνται-στοχοποιούνται συμπολίτες τους γιατί έχουν διαφορετική
άποψη για το τι παρεμβάσεις πρέπει να γίνουν για την προστασία του πάρκου;
Μήπως η όλη επιχείρηση
των «ταγμάτων εφόδου» αποσκοπεί στον εκφοβισμό και τον εκφασισμό της κοινωνίας καθώς
και στην ενίσχυση των πελατειακών σχέσεων της δημοτικής αρχής;
Μήπως τελικά οι
προθέσεις (όσων πρωτοστατούν) παρά του ότι φαίνονται ως «αθώες» τελικά αποκρύβουν
άλλες σκοπιμότητες που πρέπει ο καθένας να ερευνήσει;
Μήπως ορισμένοι με την υπογραφή
τους δίδουν άφεση αμαρτιών σε μια «επάργυρη» και συντηρητική κάστα
«ευυπόληπτων» και «φιλήσυχων»ανθρώπων για όσα άσχημα και στραβά έχουν κάνει
χρόνια τώρα στη πόλη μας;
Μήπως η ολική ανάπλαση του πάρκου που θέλουν οδηγεί
αντί του ελεύθερου χώρου για όλους τους πολίτες σε ένα κλειστό ενυδρείο (που θα
μας φορούν βραχιόλια εισόδου) και μάλιστα επί πληρωμή σε κάποιον ιδιώτη;
Μήπως συναινούν στον ατομικισμό, και τον κοινωνικό δαρβινισμό
που επιδιώκουν κάποιοι να επιβάλουν στη ζωή του Αγρινίου για την αυτοσυντήρησή τους;
Μήπως κάποιοι επιτήδειοι θέλουν να κάνουν τις δουλειές τους με
το δήμο και χρησιμοποιούν τον τρόπο αυτό
με αφορμή ενός υπαρκτού πρόβλημα, όπως είναι το πάρκο;
Υποστηρίζουν εξάλλου, οι συντάκτες του κειμένου ότι
όσοι αντιστέκονται στις αυτοδιοικητικές μπουλντόζες «κραυγάζουν» ενώ αυτοί που
βάζουν πλάτη «στις μνημονιακές πολιτικές», των χαρατσιών και της φτωχοποίησης
του Ελληνικού λαού είναι οι νόμιμοι πολίτες οι νοικοκυραίοι, που αυτοί μόνο
πρέπει να ομιλούν σ’ αυτό τον τόπο, μαζί με την μόνη αρμόδια για την άσκηση της
επίσημης πολιτικής δημοτική αρχή.! Όμως να ξέρουν
δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να βάζουν «νερό στο μύλο» του «πολιτισμού» των
δομικών υλικών, όπου ισοπεδώνει και το
τελευταίο σημείο αναφοράς του Αγρινίου και αποθαρρύνουν ανθρώπους της
προσφοράς από τα κοινά στη σημερινή
ανυδρία.
Προφανώς ζαλισμένοι από το «μεθύσι» της «εξουσίας» χρόνια τώρα δεν διστάζουν οι «αλχημιστές»
της τοπικής ιστορίας να σπιλώνουν και να τσαλαπατούν, κάθε συμπολίτη που
αντιστέκεται ατομικά και Συλλογικά, παραβιάζοντας την αξιοπρέπεια της ίδιας της
ανθρώπινης υπόστασης.
Έκθετοι μένουν κοινωνικά,
πολιτικά και νομικά όσοι συνεχίζουν να συνταυτίζονται με τέτοιου είδους
πεμπτοφαλαγγίτικες πρακτικές και λογικές.
Βέβαια
καταλαβαίνουμε την δύσκολη θέση που βρίσκονται οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι
αυτών που συνέγραψαν την αθλιότητα αυτή, ενός συστημικού καθεστώτος που νοιώθει
ότι η «κυριαρχία» του υποχωρεί μπροστά στο αντιμνημονιακό και παλλαϊκό «Τσουνάμι»
που έρχεται κεντρικά και τοπικά.
Δεν πιστεύουμε
ότι οι συμπολίτες μας που φαίνονται τα ονόματά τους στο κείμενο αυτό και δηλώνουν
καταρχήν ότι είναι υπέρ της «ανάπλασης τώρα» του πάρκου έδωσαν εν λευκό την
εξουσιοδότηση σε κάποιους να προβούν σε απρέπειες και διχαστικά κείμενα, που
προκαλούν τη δικαιολογημένη μήνη όσον αγωνίζονται
για μια άλλη μελέτη ήπιας οικότροπης
περιβαλλοντικής διαχείρισης στο πάρκο.
Που αγωνίζονται με κάθε διαφορετική
προσέγγιση για μια δημοκρατική νομιμοποίηση των αποφάσεων της δημοτικής αρχής,
σε αντίθεση με τον «τσαμπουκά» των πολλών, όπως αναφωνούν όλοι αυτοί οι
άνθρωποι του δημάρχου που πανηγυρίζουν μάλιστα για τις πρόσκαιρες δικαστικές
αποφάσεις στο θέμα της «ανάπλασης» του πάρκου.
Για τη μη ύπαρξη ανοιχτού δημοκρατικού διαλόγου
μέσα στην κοινωνία για το ζήτημα αυτό, που διχάζει τους πολίτες, στο προηγούμενο διάστημα, που δεν τόλμησε να ανοίξει καν η δημοτική αρχή τη συζήτηση για ένα τόσο
σοβαρό έργο πνοής για την πόλη του Αγρινίου, αντίθετα μάλιστα τον απέφυγε σαν
τον «διάβολο με το λιβάνι», εντούτοις οι «ευαίσθητοι» συμπολίτες μας δεν κάνουν
καν κουβέντα στο κείμενό τους, αλλά άκριτα ομιλούν περί «ανάπλαση» και ας γίνει και ότι
προκύψει!
Βλέπεις
είναι πολλά τα λεφτά Άρη!
Η δημοτική αρχή επένδυσε στο τρυκ «να μην χαθούνε τα 4 εκ. ευρώ» και γι’ αυτό
παρασύρθηκαν και οι δημοτικοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης και ψήφισαν λέει μόνο τη χρηματοδότησή του έργου
και όχι την μελέτη πάρκο! Αντίφαση; Αδιέξοδα;
Ενσωμάτωση; Ανεπάρκειες; Ας απαντήσουν οι ίδιοι.
Μόνο που οι «ενεργοί»
συμπολίτες μας βλέπουν μόνο το «τυρί» και δεν βλέπουν τη φάκα που έχει στηθεί, γύρω
από αυτό το έργο. Αν πάρουμε υπόψη μας
και τα 5 εκ ευρώ που ανακοινώθηκαν για ένα μικρό ποδηλατοδρόμιο στον Αγ. Ριγαννά που στις ημέρες της δυστυχίας της
ελληνικής οικογένειας των κεντρικών και δημοτικών χαρατσιών, φαντάζει ως
πρόκληση!
Επί της ουσίες τώρα μια δημοκρατική δημοτική αρχή
με περιβαλλοντικές ευαισθησίες θα είχε
αναπτύξει έναν σοβαρό επιστημονικό κοινωνικό διάλογο για την ποιητική
αναβάθμιση του Δημοτικού πάρκου Αγρινίου ως τοπικού χώρου αναψυχής και
δραστηριοτήτων κάτι που η δημοτική αρχή Αγρινίου απέφυγε να κάνει! Γιατί; Τι επιδιώκει τελικά; Να φτιάξει
το πάρκο ή να ολοκληρωθεί η τεχνοκρατική μελέτη ισοπέδωσης του Αγρινίου;
Είναι κανείς Αγρινιώτης που έχει βιωματική
σχέση με το χώρο και να θέλει να παραμείνει σε αυτή την άσχημη κατάσταση το
«ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΕΙΟ ΠΑΡΚΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ», που
άφησαν στο έλος όλες οι δημοτικής αρχές όλα αυτά τα χρόνια; Γιατί τώρα εσπευσμένα
εμφανίζονται ως «μεταμορφωτές» του πάρκου όλοι αυτοί οι όψιμοι προστάτες του; Η
απάντηση βέβαια είναι απλή έδειξαν όλα αυτά τα χρόνια ότι δεν νοιάζονται για την
επανάχρισή του ως δημόσιου χώρου της πόλης παρά μόνο η κατανάλωση του ΕΣΠΑ και
το μοίρασμα ψευδαισθήσεων σε επίδοξους εκμεταλλευτές των τραπεζοκαθισμάτων και
όχι μόνο. Το έχουμε δει το έργο αυτό στο Αγρίνιο (πλατεία, πεζόδρομοι κ.λ.π.)
ποιος πληρώνει όμως στο τέλος τα σπασμένα; Μα φυσικά οι δημότες!
Αστείο φαντάζει το επιχείρημα των συντακτών του
κατάπτυστου κειμένου ότι κάποια μειοψηφία δεν αφήνει να εξελιχθούν οι εργασίες
στο πάρκο χρόνια τώρα ενώ η δημοτική αρχή ενδιαφέρεται δήθεν να εκσυγχρονίσει το χώρο αυτόν τον οποίο «δολοφονεί»
καθημερινά, όπως έκανε με το ότι θυμίζει παλιό Αγρίνιο, όπως: πάρκο,
παραδοσιακά κτήρια, πλατείες, κυκλοφοριακό, γειτονιές, πολεοδομία,
τσιμεντοποίηση, Παπαστράτεια, αθλητισμός κ.α. επιβάλλοντας μια εικονική
πραγματικότητα μιας πόλης της αδράνειας, της ραθυμίας των βεγγαλικών, της
μονοφωνικής μουσικής, του ατομικισμού, των κολλητών και των χαμένων αφηγήσεων.
Όσο για το
προσωπικό θέμα που με φωτογραφίζουν και την χρήση των προσωπικών μου δεδομένων
(αν και θα το μετανιώσουν) δείχνει ότι τελικά το εκπαιδευτικό κίνημα που
φωνάζει 11 χρόνια τώρα ότι η δίωξή μου ήταν στημένη και μεθοδευμένη και εκπορεύτηκε
από το κτήριο της Χαρ. Τρικούπη - μη
μπορώντας να συγχωρέσουν τον αποκαλυπτικό κριτικό λόγο για τα έργα και τις
ημέρες των «βλαχοδημάρχων», ως υποψήφιου
δημάρχου Αγρινίου (2002), ούτε και την συνδικαλιστική και κοινωνική μου δράση
στην εκπαίδευση κ.λ.π. - τώρα με όλα αυτά οι ενδείξεις αυτές των συναδέλφων μου
και όχι μόνο, δικαιώνεται.
Απροκάλυπτα και ξεδιάντροπα θυμίζουν τους
κουκουλοφόρους –καταδότες που το Αγρίνιο τόσο πολύ
πλήρωσε, όπως και η οικογένειά μου στην Αγ, Τριάδα Αγρινίου, που θέλουν μάλιστα
κάθε Μ. Παρασκευή με περίσσια υποκρισία να μνημονεύουν και να τιμούν…. Μόνο που οι μάρτυρες εκείνοι, όπως και οι
σημερινοί της νέας κατοχής, που μας επέβαλαν τα μνημονιακά κόμματά που στηρίζουν
αναφανδόν οι κύριοι αυτοί βρίσκοντ(αν)αι από την αντίθετη πλευρά από όλους
αυτούς τους Μέντορες και «μεγάλους» δημοκράτες της πόλης. Τα διάφορα ανιστόρητα
παπαγαλάκια και οι προστάτες τους τρέμουν από την βοή της λαϊκής οργής που
έρχεται να σαρώσει αυτό το σύστημα της διαπλοκής που λυμαίνονται επί 30 χρόνια
την πόλη και αντιδρούν αποσπασματικά και επικίνδυνα!
Εκείνοι οι ευυπόληπτοι νοικοκυραίοι που θέλουν
άρον άρον την «ολική ανάπλαση» του πάρκου ας κάνουν το κόπο να το
επισκεφθούν τώρα για να δουν την καταστροφή που γίνεται και που
σκοπεύουν, πάντως όχι στη διατήρηση του πάρκου που ξέραμε. Μια νέα μουτζούρα
στην ασχημούλα του κάμπου;
Tελικά το διακύβευμα της δήθεν… «κίνησης» των συνεργατών του δημάρχου είναι η με κάθε τρόπο συντήρηση
της σκουριάς που «γαγραίνει» βαθιά τα
«σπλάχνα» αυτής της πόλης, προς τέρψη όλων εκείνων που προσδοκούν τα ανάλογα ωφέλει
και λιγότερο αγωνιούν για το τι είδους «ανάπλαση» χρειάζεται το ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΑΓΡΙΝΙΟΥ, που στο κάτω
κάτω της γραφής η σημερινή κατάσταση του πάρκου δικό τους «έργο» είναι!
Οι εμφυλιοπολεμικές και η φασιστικού τύπου λογικές που εκπορεύονται από τη διευθύνουσα «ψευδοελίτ» του δήμου και όσων
συνταυτίζονται με αυτές τις πρακτικές,
που εγκαινιάζονται επίσημα πλέον, έχουν να κάνουν ουσιαστικά και με την απουσία
οργανωμένης και αποτελεσματικής αντιπολίτευσης ενώ η αριστερά στο δήμο Αγρινίου
είναι κατώτερη των περιστάσεων.
Τέλος, είναι σαφές ότι
με τους ενορχηστρωτές αυτής της προσωπικής επίθεσης και τους εκτελεστές τους
έχουμε μια βαθύτερη διαφωνία σχετικά με το είδος του πολίτη που έχει ανάγκη μια
σύγχρονη κοινωνία. Ο τύπος του «υπάκουου
ανθρωπάκου-δούλου» φαίνεται πως αρκεί για την δημοτική αρχή του κ. Μοσχολιού
και του βαθέως κράτους. Εμείς
εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι ο «απράγμων» πολίτης δεν απέχει πολύ από τον
«αχρείον».
Ας έχουν λίγο
υπομονή ορισμένοι. Η αλήθεια στο τέλος θα κερδίσει διότι το ψεύδος
κατασκευάζεται, όσες αποφάσεις και εάν εκδίδει το αστικό κράτος για να σωθούν προσωρινά
!….
Κίνηση οπισθοφυλακής ή αντιπερισπασμού;
Διαβάστε
για το ίδιο θέμα:
Υ.Γ. 1. Σε ορισμένους εξ αυτών που φέρονται να έχουν υπογράψει προτείνω
να ακούσουν το επίκαιρο στη περίπτωση τραγούδι των Α)φων Κατσιμίχα «Για ένα
κομμάτι ψωμί»
2. Για τους συντάκτες (που
είναι γνωστοί), που δούλεψαν μέσα στο σκοτάδι γιατί φοβούνται το φως της
ημέρας «έχουν γνώση οι φύλακες!»
3. Υπενθυμίζουμε σε
ορισμένους, κυρίως ανέργους, από τους συμπολίτες μας ότι ο δρόμος για εργασία
περνάει από τη συλλογική κοινωνική δράση και όχι από τις υποσχέσεις των
κολλητών με αντιπαροχή την «τιμή» της υπογραφής.
Αγρίνιο 12
Σεπτεμβρίου 2013
Κώστας Διον. Κορδάτος (Ενεργός πολίτης )
Καθηγητής ΕΠΑ.Λ
Καινουργίου
Πρόεδρος
ΠΕΤΕΕΜ-ΣΕΛΕΤΕ
Μέλος της
ανοιχτής συνέλευσης Αγρινίου – SOSτε το ΠΑΡΚΟ τώρα!
(υπ. Δήμαρχος
Αγρινίου 2002-ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ)
